Μήνας: Μάιος 2024

ΑΝΟΧΗ = ΣΥΝΕΝΟΧΗ = ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ

Σε προηγούμενο δημοσίευμά μου δήλωσα ότι είναι νωρίς για κριτική στις επιλογές της νέας δημοτικής αρχής. Και εξακολουθώ να το πιστεύω όσο κι αν μετά από τέσσερεις μήνες έχει φανεί ξεκάθαρα ο τρόπος και η λογική που θα πολιτευθούν.
Εξελίσσονται όμως πράγματα με ένα τρόπο άγνωστο μέχρι σήμερα για τις δημοτικές αρχές, και θεωρώ ότι θα πρέπει να επισημανθούν για να μην γίνουν οριστική πρακτική. Δεν αναφέρομαι στις προτεραιότητες και στους σχεδιασμούς αλλά στον τρόπο διοίκησης καθαρά. Αναφέρομαι στον έντονο λαϊκισμό και στο πως εφαρμόζονται οι κείμενες διατάξεις κατά την άσκηση της εξουσίας τους. Μάλλον εδράζονται στην λογική ‘’εμείς είμαστε του κόμματος’’. Άρα κάνουμε αυτό που θέλουμε και η νομιμότητα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αφού το είπαμε θα το κάνουμε. Με όποιο τρόπο. Λογικές άλλης εποχής και καταδικασμένης φιλοσοφίας.
Στην πολιτική μου διαδρομή πάντα πρόθεση και σκοπός μου ήταν να είμαι δημιουργικός και διεκδικητικός για τον τόπο μας και ποτέ δεν επεδίωξα να είμαι αρεστός αλλά παραγωγικός, και κατά το δυνατόν δίκαιος λειτουργώντας εντός της ευρείας ερμηνείας του νομικού πλαισίου που ισχύει για τους ΟΤΑ έστω και αν αυτό ενοχλούσε πολίτες ή αρχές. Γιατί οι ΟΤΑ δεν νομοθετούν. Εφαρμόζουν το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο που έχει διαμορφώσει διαχρονικά το αθηνοκεντρικό κράτος με την μεταφορά στους ΟΤΑ όλο και περισσότερων αρμοδιοτήτων αντισυνταγματικά, αφού γίνεται χωρίς τις αναγκαίες προϋποθέσεις που δεν είναι άλλες από τους επιπλέον πόρους και το αναλογούν πρόσθετο προσωπικό, για να λέει μετά εύκολα : ‘’αυτοί φταίνε’’. Δυστυχώς ηθικοί αυτουργοί δεν αναζητήθηκαν ποτέ.
Το πλαίσιο λειτουργίας των ΟΤΑ δυστυχώς γίνεται όλο και πιο δύσκολο, αφ’ ενός λόγω των οικονομικών συγκυριών και αφ’ εταίρου λόγω ουσιαστικής αποστελέχωσης του δημόσιου τομέα – άρα και των ΟΤΑ – αλλά και της πολυνομίας που ακολουθείται στην λογική της μικροπολιτικής που δυστυχώς ασκεί το κεντρικό κράτος .
Καθοριστικό ζήτημα για την αποδοχή από τον πολίτη της εφαρμογής των κανόνων συνύπαρξης – δηλ. των νόμων και των σχετικών κανονιστικών διατάξεων – είναι ο έλεγχος υλοποίησης τους.
Με ποιόν ελεγκτικό μηχανισμό όμως θα γίνουν όλα αυτά; Η δημοτ. αστυνομία ουσιαστικά καταργημένη, η ΕΛΑΣ , τα Λιμεναρχεία και οι δικαστικές αρχές αποστελεχωμένες. Ποιος λοιπόν θα είναι ο ελεγκτής της νομιμότητας; Ο πολίτης που όταν διαμαρτυρηθεί ή υποδείξει κάτι στις αρχές θεωρείται καρφί; Ή οι ελεγκτικές αρχές που περνούν μπροστά από άπειρες παρανομίες σφυρίζοντας αδιάφορα ; Και υποδεικνύουν : ‘’κάντε μήνυση’’ για να επιληφθούμε!!! Και το κράτος νομιμοποιεί και επίσημα τις ανώνυμες καταγγελίες (πρόσφατο η myCoast App για τις παραλίες) αντί να προτρέπει τον κάθε πολίτη να αναλαμβάνει τις ευθύνες του!!!

Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφω και δεν τα λέω για πρώτη φορά. Ο λόγος της αναφοράς στα παραπάνω είναι για να στηριχθούν τα θέματα που θα θίξω παρακάτω γιατί διαπιστώνω μια θεαματική απόκλιση από την ευρεία ερμηνεία του νόμου στην υλοποίηση έργων και δράσεων αυτό το διάστημα και φοβάμαι ότι θα γίνει μόνιμη κατάσταση με τις ευλογίες των όποιων αρχών.
Αλλά ας γίνω σαφής . Και τα θέματα αρκετά.

Πρώτο θέμα η Λαϊκή αγορά . Η λαϊκή Αγίου Νικολάου εξακολουθεί να λειτουργεί παρά την ανυπαρξία σχετικής νόμιμης κατοχύρωσης της λειτουργίας της. Η λαϊκή έχει καταργηθεί σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο !!! Οι αρχικές δηλώσεις της δημοτικής αρχής ήταν ότι θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για να μπορέσει να νομιμοποιηθεί και μετά να μεταφερθεί. Στην ΑΝΑΤΟΛΗ της 2/5/24 (Μεγ. Πέμπτη) διαβάζω ότι η λύση αυτή δεν υπάρχει. Και πως να υπάρξει άραγε; Η νέα θέση της Δημοτ. αρχής είναι η πρόταση των 50-60 παραγωγών και εμπόρων της λαϊκής δηλ. θα νομιμοποιηθεί στην σημερινή παράνομη θέση και θα μετακινηθεί μετά!!! Και πως θα νομιμοποιηθεί αφού ο σημερινός νόμος απαγορεύει λαϊκές σε γειτνίαση με μουσεία, σχολεία, νοσοκομεία, κλπ. Πως θα ξεπεραστεί αυτό; Μία ένσταση από τους περίοικους για την νομιμότητα της απόφασης πως θα ξεπεραστεί; Και ποιος διασφαλίζει ότι μετά την νομιμοποίηση οι λαϊκατζίδες θα δεχτούν την μετακίνηση;
Το ζήτημα είναι μεγάλο γιατί αν η δημοτική αρχή ανέχεται την λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς παράνομα , με τι κύρος ζητά να ελέγξει άλλους παρανομούντες ; Τους παρανόμως παρκάροντες, τους αυθαίρετα καταλαμβάνοντες κοινόχρηστους χώρους, τους αυθαίρετα οικοδομούντες, κλπ κλπ; Και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί; Τα πρόστιμα που υποτίθεται ότι επιβλήθηκαν θα εισπραχτούν; Θα οδηγηθούν οι παρανομούντες εξόφθαλμα στην δικαιοσύνη ;
Δήμαρχος και πρόεδρος ΔΣ και πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου νομικοί . Έχουν να που κάτι εκτός από αναληθείς πληροφορίες για την λαϊκή και την ΧΖΛ;

Δεύτερο θέμα τα κυκλοφοριακά . Τα κολωνάκια, και ο ανασχεδιασμός της κυκλοφορίας στην πόλη .
Τα κολωνάκια. Αρχικά να σημειώσω ότι ο αρμόδιος αντιδήμαρχος είναι στέλεχος της αστυνομίας. Η λύση αυτή εφαρμόζεται πανελλαδικά. Μόνο εδώ ενοχλούμαστε. Ενοχλούμαστε γιατί θέλουμε να παρκάρουμε όπου μας βολεύει προσωπικά.
Υλοποιώντας λοιπόν προεκλογική τους υπόσχεση, αφαιρέθηκαν κάποια κολωνάκια που είχαν τοποθετηθεί σε ζώνες που απαγορεύεται η στάθμευση (κίτρινες γραμμές) για να αντιμετω-πισθεί το θέμα της αδυναμίας ελέγχου από τα ελεγκτικά όργανα. Και η αφαίρεση έγινε επιλεκτικά. Πρώτα και καλύτερα στην αρχή της Κνωσσού που είχαν τοποθετηθεί με τις σχετικές αποφά-σεις των αρμόδιων οργάνων μετά από αίτηση των νεφροπαθών που εξυπηρετούνται στον τεχνητό νεφρό, αλλά και από τα round about που η στάθμευση απαγορεύεται από τον ΚΟΚ. Έτσι φυσικά αυξήθηκαν οι παράνομες θέσεις στάθμευσης!!! Δηλ. η δημοτ. αρχή διευκολύνει την παράνομη στάθμευση; Και γιατί η αποξήλωση έγινε επιλεκτικά; Γιατί δεν ξηλώθηκαν στην Παλαιολόγου, στην παραλιακή ζώνη, στην πλατεία της Ελούντας, κλπ; Ή εκεί είναι άλλη επικράτεια;
Ο ανασχεδιασμός της κυκλοφορίας στην πόλη. Επελέγει νέο γραφείο μελετών και όχι το γραφείο που διαχειριζόταν τα κυκλοφοριακά της πόλης 25 χρόνια !!! (από το 1989) – με 5 διαδοχικούς δημάρχους . Οι μελετητές αυτοί επομένως είναι καλοί γνώστες των ιδιαίτερων θεμάτων μας και είχαν επιλεγεί από το τότε υπουργείο Δημ. Έργων, όχι από κάποιο δήμαρχο. Βέβαια είναι δικαίωμά της δημοτ. αρχής, αφού έχει την νόμιμη δυνατότητα επιλογής απ’ ευθείας, μια μέθοδο που χρησιμοποιούσαμε όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι, αλλά που τα τελευταία χρόνια είχε επικριθεί εντονότατα χωρίς λόγο. Προφανώς οι νέοι μελετητές για να δώσουν μια νέα ολοκληρωμένη πρόταση κυκλοφορικής διαχείρισης της πόλης χρειάζονται χρόνο για εξ αρχής μετρήσεις και μελέτη. Αντί να δούμε την ολοκληρωμένη νέα μελέτη, ανακοινώθηκε ήδη – και τέθηκε σε διαβούλευση !!! – η πεζοδρόμηση του κέντρου της πόλης. Έτσι. Απωθημένο παλαιών παραγόντων;
Πεζοδρόμηση του κέντρου; Πως έτσι ξεκομμένα από την νέα κυκλοφοριακή μελέτη; Που είναι ποια; Την είδαμε; Και η κυκλοφορία που απομακρύνεται από το κέντρο, που οδηγείται ; Έχει διασφαλιστεί η ομαλή ροή στους διπλοπαρκαρισμένους δρόμους όπου θα οδηγηθεί; Χώροι στάθμευσης; Έχουν βρεθεί χώροι εκτός κέντρου; Και η πρόσβαση των μονίμων κατοίκων; Με κάρτες; Και ποιός θα τις ελέγχει; Ή τώρα ξαφνικά η ΕΛΑΣ στελεχώθηκε χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι;
Πρόσθετα προβλήματα των τελευταίων χρόνων που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν στην νέα μελέτη είναι η άναρχη και συνεχής τροφοδοσία των καταστημάτων αλλά και οι υπηρεσίες delivery. Πως θα αντιμετωπισθεί αυτό το ζήτημα; Αυτοί θα κυκλοφορούν ελεύθερα στην πεζοδρο-μημένη περιοχή; Ή κι αυτοί με κάρτα; Που θα ελέγχεται από ποιους πάλι;
Να σημειώσω ότι στο παρελθόν το μέτρο αυτό (με τον όρο ‘’δακτύλιος’’) έχει εφαρμοστεί τρεις φορές και έχει αποσυρθεί από τους ίδιους τους εισηγητές του μέτρου γιατί η πόλη θέλει προετοιμασία που δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.

Τρίτο θέμα η αυθαίρετη κατάληψη Κ.Χ. με αιχμή τα όσα συμβαίνουν στο Σίσσι.
Στο Σίσσι έχουν τελεσιδικήσει 19 πρωτόκολλα κατεδάφισης και υλοποιήθηκαν πρόσφατα τα 8. Γιατί υλοποιήθηκαν μόνο τα 8 και όχι όλα είναι ένα θέμα. Γιατί αυτά τα 8 και όχι κάποια άλλα 8 ένα δεύτερο.
Το κύριο θέμα όμως είναι γιατί όλο αυτό έγινε με την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου, και όχι με την λήξη της προηγούμενης ή στο τέλος της παρούσας ώστε οι επιχειρηματίες να προσπαθήσουν να διαχειριστούν έγκαιρα την νέα κατάσταση. Γιατί ,από την μια μέρα, στην άλλη βρέθηκαν χωρίς επιχείρηση. Χωρίς τρόπο επιβίωσης. Ξαφνικός θάνατος !!! Ανάλγητο κράτος !!! Ξέρω ότι οι αρμόδιοι θα απαντήσουν ότι ο χρόνος υλοποίησης των εργασιών προέκυψε από την εργολαβία και τις σχετικές προθεσμίες. Ξέρω όμως επίσης ότι μπορεί να καθοριστεί πρόγραμμα υλοποίησης του έργου ώστε να υπάρξει η μικρότερη δυνατή κοινωνική αντίδραση.
Και μετά την εξέλιξη αυτή τι έγινε ; Έγιναν επιφανειακές διαμορφώσεις ‘’ … υποτυπώδης εξυγίανση των επιφανειών…’’ από τον Δήμο (!!!) όπως αναγράφηκε στις Πενιές στην ΑΝΑΤΟΛΗ – χωρίς διάψευση – …. και στην συνέχεια νέα deck !!!
Δηλαδή ο Δήμος αγνόησε τα πρωτόκολλα κατεδάφισης και παρενέβει !!! Μέσα από ποιες διαδικασίες ; Με ποιες εγκρίσεις ; Πότε συντάχθηκε – αν συντάχθηκε – η σχετική μελετούλα με τις πρέπουσες εγκρίσεις ώστε να προχωρήσουν σε υλοποίηση; Ή μήπως δεν υπάρχει; Από όλη αυτή την εξέλιξη και την διαμορφωθείσα σήμερα κατάσταση δεν έχει ενοχληθεί καμμιά αρ-μόδια υπηρεσία. Κάτι σαν την λαϊκή αγορά ένα πράγμα. Βλέπουμε, αλλά κάνουμε πως δεν βλέπουμε.
Την προηγούμενη περίοδο, εξ αιτίας των ελεγχτικών αρχών – που τότε έβλεπαν (!!!) – εγώ προσωπικά αλλά και υπηρεσιακοί παράγοντες βρεθήκαμε δύο φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου για αντίστοιχες προσπάθειες.
Πρωτόγνωρα πράγματα !!! Νέα ήθη.
Όταν λοιπόν ο πολίτης βλέπει ότι πάντα έχει τον τρόπο να ξεφύγει από τα νόμιμα, γιατί να μην αυθαιρετεί όποτε και όσο θέλει ;
Αλλά είναι γνωστό ότι, το να θέλεις να εφαρμόσεις τα προβλεπόμενα από την νομοθεσία με συνέπεια και ισοπολιτεία, έχει πολιτικό κόστος.
Τέλος, ο υποτιθέμενος τρόπος για την οριστική επίλυση του θέματος της διαχείρισης της παραλιακής ζώνης είναι ο επανακαθορισμός της γραμμής αιγιαλού. Αλήθεια η μέθοδος αυτή έχει εφαρμοστεί κάπου αλλού στην Ελλάδα με επιτυχία ; Και αν συνέβει αυτό πως δεν θα το είχε αναδείξει η ΚΕΔΕ, ως καλή πρακτική για τους δήμους;

Θα καταθέσω λοιπόν την άποψή μου για το θέμα γιατί θεωρώ ότι απλά γίνεται παραπλάνηση των ταλαίπωρων επιχειρηματιών για μια ακόμη φορά.
Ο επανακαθορισμός του αιγιαλού είναι μια διαδικασία που συνήθως απαιτεί ικανό χρόνο και εγκρίσεις. Θα ‘’μεταφέρει’’ την νέα γραμμή προς την θάλασσα περιορίζοντας την έκταση του αιγιαλού. Η υφιστάμενη γραμμή αιγιαλού μετονομάζεται σε γραμμή παλιού αιγιαλού και η έκταση μεταξύ των δύο γραμμών αποτελεί δημόσιο κτήμα, γιατί απλούστατα η έκταση αυτή για πάνω από 20ετία διαχειριζόταν από το δημόσιο χωρίς να προβληθούν πράξεις νομής από όμορους ιδιοκτήτες. Την έκταση αυτή διαχειρίζεται, ως ιδιωτικό δημόσιο κτήμα – όχι ως κοινόχρηστο χώρο – η ΕΤΑΔ και όχι η Κτηματική Υπηρεσία.
Επειδή πληροφορούμαι ότι με τον επανακαθορισμό η έκταση που θα προκύψει θα αποδοθεί στον Δήμο ερωτώ :

  1. Με ποια διαδικασία το δημόσιο θα απεμπολήσει ιδιοκτησιακά του δικαιώματα του; Έτσι απλά; Πότε και που έγινε ξανά αυτό; Και αφού υπήρχε αυτή η λύση γιατί για την υλοποίηση της περίφημης μελέτης Σκουτέλη δεν υπεδείχθει αρμοδίως αυτή η λύση;
  2. Ο δήμος με τι στοιχεία θα αποδείξει ότι είναι ιδιοκτήτης αυτής της έκτασης;
  3. Γιατί δεν θα αποδοθούν οι εκτάσεις αυτές στους όμορους ιδιοκτήτες/επιχειρηματίες που ως συνήθως στα συμβόλαια – όσων έχουν – έλεγαν ‘’…μέχρι θάλασσα.’’ για τις ιδιοκτησίες τους ;
  4. Δεν θα εμπλακεί ο δήμος σε ατέρμονες δικαστικές διενέξεις με τους ιδιώτες για την επίλυση του ιδιοκτησιακού ;

Με αντίστοιχης λογικής σκέψεις διαβάζω στα ΜΜΕ ότι γίνεται και η διαχείριση της ΧΖΛ στον Άγιο Νικόλαο. Όσο για την επιστημονικότητα και νομιμότητα διαχείρισης του από την νέα δημοτική αρχή θα τα συζητήσουμε αργότερα όταν καταλάβουμε τι εννοούν.
Χρησιμοποιείται ως ‘’εργαλείο’’ η παράταση ή μη της έκδοσης πρωτοκόλλων αποβολής που θα ψηφίσει η Βουλή . Δεν αναφέρουν όμως ότι η παράταση αφορά κατασκευές που υπήρχαν πριν κάποια χρόνια και όχι οι αυθαίρετες παρεμβάσεις και τα γυάλινα κουτιά που φυτρώνουν συνεχώς κάθε χρόνο. Μ’ αυτά τι γίνεται ; Έχουν ελεγχθεί; Πως θα αντιμετωπισθεί το θέμα ;
Το τεράστιο αυτό θέμα είναι θέμα της Ελληνικής Πολιτείας και της Κυβέρνησης που με ειλικρίνεια και όχι υποκριτικές δήθεν περιβαλλοντικές λογικές πρέπει να λύσει οριστικά το θέμα που ταλανίζει όλη της Ελλάδα. Αναμόρφωση του αρθ. 14 του Ν. 2971 με καθαρό μυαλό και ξεκάθαρες σύντομες διαδικασίες, σεβασμό στο περιβάλλον αλλά και υπολογισμό στην υφιστάμενη πραγματικότητα δίνοντας σαφή χρονικό ορίζοντα των αλλαγών – χωρίς παρατάσεις – για να μπει μια τάξη στο χάος της ελληνικής ακτογραμμής.
Επειδή δε διαβάζω πολλά στα ΜΜΕ για τα θέματα της διαχείρισης των παραλιών καταγράφω και την άποψη μου.
Το κίνημα της πετσέτας φούντωσε γιατί αφορά πεπερασμένο αριθμό εκμεταλλευτών και επομένως ήταν εύκολα στοχοποιούμενη ομάδα χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό κόστος.
Αντίστοιχο κίνημα καταπάτησης ΚΧ θα υπάρξει ; Νομίζω όχι. Γιατί στην περίπτωση αυτή είμαστε όλοι εν δυνάμει καταπατητές !!! Είτε παρκάροντας παράνομα, είτε ώς μικρο-επιχειρηματίες ΚΥΕ ή έμποροι καταλαμβάνοντας παραπάνω χώρους, είτε δημιουργώντας παράνομες χωματερές, κλπ. Και η ανάληψη προσωπικής ευθύνης δεν είναι εύκολα αποδεκτή με το δεδομένο ότι οι παντοιειδείς υπερβάσεις μένουν ουσιαστικά ατιμώρητες.
Κλείνοντας θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό που με ώθησε στο να κάνω γνωστή την άποψή μου για όλα τα παραπάνω θέματα είναι γιατί θεωρώ ότι ανοχή=συνενοχή και απώλεια κύρους και δυνατότητα δημοκρατικής επιβολής από όλες τις κρατικές δομές.

Οι αρχές πρέπει να εφαρμόζουν τους νόμους και να μην κλείνουν συνεχώς το μάτι.

Άγιος Νικόλαος 11/5/24

Υ.Γ. 1. Το θέμα με τις κροτίδες που πρόσφατα βγήκαν ανακοινώσεις από τις αρχές θα σχολιασθεί μετά την δίκη των δύο νεαρών – που αποτέλεσαν την εύκολη διαφυγή για όλες τις εμπλεκόμενες αρχές – στο δυσάρεστο συμβάν των Απόκρεω και του καρναβαλιού.

Υ.Γ. 2. Τα κάγκελα προς το σπήλαιο της Μιλάτου πως τοποθετήθηκαν ; Πως πληρώθηκαν; Αν το έκανε ιδιώτης – να τον μάθουμε – και να τον ευχαριστήσουμε δημοσίως όπως αρμόζει. Τα ίδια ισχύουν και για τη γνωστή τρύπα της παραλίας της Μιλάτου μπροστά σε γνωστό κατάστημα.

Υ.Γ. 3. Το δημοσίευμα προέκυψε μεγάλο αλλά όλα τα θέματα αποτελούν ενιαία ενότητα.

Φοίβος Ιωαννίδης: Ένας ευπατρίδης της πολιτικής

‘’Καλοχαιρέτα τσοι πεζούς οντέ καβαλικεύεις για να σε χαιρετούν κι αυτοί οντέ δα ξεπεζεύεις.’’ (Έλεγε πάντα ο Φοίβος)

Με τον Φοίβο γνωρίστηκα από κοντά το 1989 όταν πρωτοκατέβηκε σαν υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ στον νομό. Τότε ήμουν αντιδήμαρχος, στην 2η θητεία του Γ.Χατζηδάκη.
Μας έφερε σε επαφή ο αείμνηστος Νίκος Χαριτάκης – φίλος και συνεργάτης και των δυό μας – αλλά και ο θείος μου Παναγιώτης Μορφωπός.
Με τον Νίκο ήταν γνωστοί και φίλοι από τα νιάτα τους και τους αγώνες τους για δημοκρατία στο Ηράκλειο, πριν την Χούντα. Με το θείο μου ως νομικοί και οι δύο.
Τα χρόνια εκείνα της έντονης πολιτικοποίησης – μετά την Μεταπολίτευση – βασικό στοιχείο ανάδειξης των πολιτικών προσώπων ήταν η κοινωνική καταξίωση μέσα από τον επαγγελματικό χώρο, η συμμετοχή στα κοινά και φυσικά οι αγώνες για την κοινωνική δικαιοσύνη και τα ανθρώ-πινα δικαιώματα , με δυο λόγια την δημοκρατία που άρχισε να εδραιώνεται μετά την πτώση της χούντας το 1974. Η πολιτική τότε γινόταν με βάση τις αρχές και τις αξίες του προσώπου που διεκδικούσε την ψήφο του κόσμου και όχι απλά από την αναγνωρισημότητα και την επιβολή της εικόμας του από τα ΜΜΕ.
Ο Νίκος μου ζήτησε να βοηθήσουμε τον Φοίβο στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές εκείνης της χρονιάς μιάς και τον ήξερε καλά ως άνθρωπο και ως πολιτικό. Εμένα με προβλημάτισε το ότι δεν ήταν Μεραμπελιώτης και ζήτησα χρόνο να το σκεφτώ.
Είχα ακούσει για την πολιτική του πορεία από τα φοιτητικά του χρόνια και τους δημοκρα-τικούς του αγώνες (συλλήψεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις) που είχε υποστεί. Το διάστημα δε που μεσολάβησε μέχρι τις εκλογές είδα και τον τρόπο που λειτουργούσε, την ποιότητα του ανθρώπου.
Διαπίστωσα ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο με έντονη προσωπικότητα, πολιτική άποψη απολύτως στοιχειθετημένη και θεμελιωμένη, για ένα καταξιωμένο δικηγόρο του Ηρακλείου και κυρίως χωρίς αυλή γύρω του !!! Φίλους ναι, συνεργάτες ναι, αλλά όχι αυλικούς. Έτσι η απόφασή μου για στήριξή και συμπόρευση μαζί του έγινε εύκολη υπόθεση. Ως γενιά του Πολυτεχνείου με έντονη πολιτικοποίηση κριτήριο επιλογής και για μένα ήταν η προσωπικότητα και το κύρος του ανθρώπου που θα συνεργαζόμουν και όχι μόνο η εντοπιότητα αλλά η ποιότητα.
Έτσι ξεκίνησε μια παράλληλη πορεία συμπόρευσης, βασιζόμενη στον σεβασμό της προσωπικότητάς του καθ’ ενός μας.

Ήταν για μένα ένας – ίσως ο σημαντικότερος – δάσκαλος στον τρόπο άσκησης της πολιτικής αφού ήταν ένας άνθρωπος φιλοσοφημένος, βαθύ γνώστη της πολιτικής –την είχε ζήσει εξ άλλου ποικιλοτρόπως με πολιτικό και προσωπικό κόστος – εργασιομανής, ικανότατος, με χιούμορ αλλά και σοβαρότητα. Μια πολυσχιδής προσωπικότητα της Κρήτης. Ένας μεγάλος πολιτικός άνδρας. Ταυτόχρονα ήταν ένας απλός, λαϊκός άνθρωπος. Αλλά ποτέ λαϊκιστής. Είχε τον τρόπο να προσεγγίζει όλο τον κόσμο ισότιμα και με την πρέπουσα σοβαρότητα. Πολλές φορές στις επισκέψεις μου για υποθέσεις του Δήμου στα υπουργεία τρώγαμε σε ταβερνάκια των Εξαρχίων και ιδιαίτερα κουτουκάκια που ήταν η προτίμησή του. Διάλεξε δε να κάνει γραφείο και σπίτι στην Αθήνα στα Εξάρχεια, κοντά στην πλατεία και όχι σε κάποιο ‘’καλό’’ προάστιο.
Μου άνοιξε πολλές πόρτες, γνώρισα πολλές πολιτικές προσωπικότητας της εποχής και του χώρου μας (ΠΑΣΟΚ). Έμαθα πως να προσεγγίζω τα θέματα που αφορούσαν τον δήμο, πως έπρεπε να είμαι προετοιμασμένος ώστε η πολιτική του παρέμβαση να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Φοίβος μου γνώρισε τον εξάδε-λφό του Γιώργο Μπιρδημίρη – πολύ φίλο μου πλέον – πρώην Βουλευτή Αθηνών και διοικητή της ΔΕΗ , και ξεκινήσαμε την περιπέτεια της ηλεκτροδότησης της Σπιναλόγκα από την ΔΕΗ το 2000 που δείχνει να ολοκληρώνεται τώρα.

Πρωτοεκλέχτηκε το 1989 και αποφάσισε να αποσυρθεί το 2003.
Στις κουβέντες που κάναμε συνειδητοποίησα ότι εκτός των άλλων σημαντικών κυβερνη-τικών θέσεων που του ανατέθηκαν και από τον Ανδρέα Παπανδρέου και από τον Κώστα Σημίτη στην περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ήταν η προεδρία της Επιτροπής της Βουλής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος το 2000. Μάλιστα μου έκανε την τιμή να μου δώσει ένα αντίτυπο του τόμου των Πρακτικών αυτής της Επιτροπής με ιδιόχειρη αφιέρωση.
Στην πορεία του αυτή ο Φοίβος είχε βέβαια άξια συμπαραστάτη την αγαπημένη του σύζυγο του Μαριώ – Μαρία Λυγιδάκη από τα Χανιά – αρχιτέκτονα, πρώτη Γεν. Δντρια της Περιφέρειας Κρήτης – που τον στήριξε στις δύσκολες ώρες της εξορίας του και απέκτησαν τον Γιάννη και Μυρτώ . Δυστυχώς όμως την έχασε νωρίς .
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, δικηγόρος, πρώην Γεν. Γραμματές του ΥΠ.ΕΣ. έπιασε το νήμα από κει που το άφησε ο πατέρας του και συνεχίζει με τον δικό του τον τρόπο, αλλά πάνω σε στέρεα βάση.
Τελευταία μεγάλη χαρά του Φοίβου ο εγγονός του – Φοίβος – που τον είδε για τελευταία φορά την ημέρα που ‘’έφυγε’’.
Ο κόσμος λέει : ‘’Με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα μαθαίνεις’’ .
Και ο Φοίβος ήταν καλός δάσκαλος. Με άποψη και κύρος. Έμαθα μαζί του τι σημαίνει πολιτική, τι πολιτική ηθική και τι συνέπεια λόγου και έργων.
Φοίβο καλό σου ταξίδι . Το ίχνος σου στον τόπο μας, που πολυαγαπούσες, είναι βαθύ και ανεξίτηλο.
Σ’ ευχαριστώ για όσα μου έμαθες .

 

Υποστηριζόμενο από WordPress & Θέμα από Anders Norén