Βιογραφικό ΑΝΤΩΝΗ ΖΕΡΒΟΥ
Γεννήθηκα στην Κομοτηνή το 1954 όπου ζούσε η οικογένειά μου, λόγω δυσμενούς μετάθεσης του πατέρα μου από το μετεμφυλιακό κράτος (ΕΡΕ) το 1950, λόγω συμμετοχής του στο ΕΑΜ. Μείναμε εκεί μέχρι το 1958 οπότε και επιστρέψαμε στην γενέτειρα των γωνιών μου.
Ο πατέρας μου Μανόλης Ζερβός του Αντωνίου με καταγωγή από την Ελούντα και η μητέρα μου Αναστασία Μορφωπού-Ζερβού με καταγωγή από την Χάλκη (ο πατέρας της Κανάρης Μορφωπός) και το Λασίθι ( Πλάτη, Κριτσωτάκη Μαρία).
Το σπίτι μας στον Άγιο Νικόλαο ήταν στα Αράπικα. Ήταν ένα δωμάτιο για την 4μελή μας οικογένεια. Που αργότερα μεγάλωσε λίγο.
Δημοτικό, πήγα το 1960 στο 4θέσιο τότε Β’ Δημοτικό Σχολείο, με έτη συνδιδασκαλίας Α’&Β’ τάξεις μαζί και Γ’&Δ’ επίσης, ενώ Ε’ και ΣΤ’ χωριστά.
Μπροστά από το σπίτι μας δεν πέρναγε δρόμος τότε. Ήταν κατσάβραχα. Διανοίχτηκε γύρω στο 1965. Στη διαδρομή πέρναγα από τα πολυβολεία (όπου η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα σήμερα), και τέλος από το υπό κατασκευήν Μουσείο που άρχισε να ανεγείρεται το 1963.
Γυμνάσιο μέχρι την Δ’ Τάξη πήγα στο 6τάξιο γυμνάσιο Αγίου Νικολάου.
Από την πρώτη τάξη του Γυμνασίου το 1966, άρχισα να ασχολούμαι και με τον αθλητισμό. Εκείνα τα χρόνια ούτε τηλεοράσεις υπήρχαν, ούτε κινηματογράφοι, ούτε καφετέριες, κλπ και ο αθλητισμός ήταν μια πολύ υγιής απασχόληση. Το χειμώνα στίβο (άλμα εις ύψος, 400 μ, ανώμαλος δρόμος) και ομαδικά αθλήματα (μπάσκετ, βόλεϊ), και το καλοκαίρι κολύμβηση με πολλές διακρίσεις, στους Παγκρήτιους και Πανεπαρχιακούς αγώνες κολύμβησης από το 1967-1970. Παράπλευρο πλεονέκτημα της αθλητικής μου διαδρομής ήταν ότι είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε μακρινά – για την εποχή – μέρη κάτι που δεν είχαν οι συμμαθητές μου και μάλιστα τις περισσότερες φορές χωρίς την συνοδεία των γονέων. Αλλά ακόμα και τη δυνατότητα να αποκτήσω φίλους και συναθλητές από άλλα μέρη της Κρήτης ή της Ελλάδας όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο, η Πάτρα και η Αθήνα.
Στην Γ’ τάξη, την ημέρα της γιορτής μου 17/01/1969, έβαλα πρώτη φορά μακρύ παντελόνι και σταμάτησα να κουρεύομαι γουλί.
Ολοκλήρωσα το Γυμνάσιο (Ε’&ΣΤ’ τάξη) στην Αθήνα το 1972, στο ΙΔ’ 6τάξιο γυμνάσιο Αθηνών στο Κουκάκι, κοντά στα σημερινό αρχαιολογικό Μουσείο της Ακρόπολης, στου Μακρυγιάννη. Η μετακίνηση στην Αθήνα έγινε για να μπορώ να κάνω φροντιστήριο για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Φροντιστήριο ‘’ΑΤΤΙΚΟ’’ στην Ομόνοια, όπου πηγαίναμε με τα πόδια από του Μακρυγιάννη μέσα από τα στενά και τις μπουάτ της Πλάκας.
Με τις εισαγωγικές εξετάσεις του 1972 εισάγομαι στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ως πολιτικός μηχανικός, από όπου αποφοίτησα το 1977 με βαθμό 7,46 (Λίαν Καλώς).
Όλα τα παραπάνω πραγματοποιήθηκαν γιατί είχα την στήριξη, την καθοδήγηση, την παρότρυνση για διάκριση, και την ζεστή και ήρεμη οικογενειακή φροντίδα των γονιών μου, του Μανόλη και της Τασούλας μαζί με την αδερφή μου Μαριάνθη (Ανθούλα). Οι γονείς μου ήθελαν τα παιδιά τους να σπουδάσουν και να προοδεύσουν όπως και οι περισσότεροι γονείς τότε. Για να ζήσουμε καλύτερα και πιο άνετα από εκείνους. Ένας χαμηλόμισθος δημόσιος υπάλληλος – χωρίς άλλα πρόσθετα γεωργικά ή άλλα εισοδήματα – κατάφερε και μας σπούδασε και τους δύο.
Δευτεροετής φοιτητής στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973. Για τυχαίο γεγονός δεν βρέθηκα μέσα στο μεγάλο συμβάν αφού έφυγα από τη σχολή μισή ώρα πριν αποφασισθεί η κατάληψη του κτιρίου. Όμως με χάραξε ανεξίτηλα.
Το 1979 επιστρέφω στον Άγιο Νικόλαο ως πολιτικός μηχανικός και ιδρύω το τεχνικό μου γραφείο, πάντα με συνεργάτες διαφόρων ειδικοτήτων. Αντικείμενο η μελέτη, η επίβλεψη και η κατασκευή ιδιωτικών έργων και η μελέτη δημοσίων έργων (Οδοποιία και Υδραυλικά έργα), μέχρι το 2016 οπότε και συνταξιοδοτήθηκα.
Έγγαμος από το 1979 με την Αναστασία Μιγάδη του Ευαγγέλου και της Μαρίας, πτυχιούχο της πρώην ΠΟΕ του ΕΚΠΑ, οικονομικό στέλεχος του ΟΤΕ.
Το 1981 γίνομαι μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το 1983 γεννιέται η κόρη μας Αγγελική, Αρχιτέκτων Μηχ/κός σήμερα.
Το 1989-1990 Γραμματέας της Τ.Ο.του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην πόλη.
Ολοκληρώνοντας την 40ετή επαγγελματική μου σταδιοδρομία με πάνω από 500 πελάτες. Καταγράφω ως σπουδαιότερα ιδιωτικά έργα την εμπλοκή του γραφείου μου για σύνταξη των στατικών μελετών τη γενική επίβλεψη και τη διεκπεραίωση διοικητικών θεμάτων για την ανέγερση των δύο μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων DAIOS COVE στο ‘’Βαθύ’’ Κριτσάς 700 κλινών και του BLUE PALACE στην Πλάκα 400 κλινών. Επίσης στην ανακαίνιση και επέκταση του AQUILA στα ‘’Πηγαϊδάκια’’ Ελούντας, στο Ξενοδοχείο ‘’Μόχλος’’ το 1983 και στην επέκταση του MINOS PALACE το 1992.
Ως μελετητής του Δημοσίου – στην Οδοποιία και τα Υδραυλικά – την οδό Κύπρου στην Ιεράπετρα, τις αποχετεύσεις στο Καλό Χωρίο Αγίου Νικολάου, Καβουσίου και Κεντριού Ιεράπετρας, το αρδευτικό ‘’Καλού Νερού’’ Σητείας, ενώ συμμετείχα ως συνεργάτης στα υδραυλικά στην ΕΠΑ ’83 για την Ιεράπετρα και τον Άγιο Νικόλαο.
Υπήρξα εμπειρογνώμονας του ΤΕΕ καθώς και εκτιμητής τραπεζών όπως Εθνική Κτηματική, Εθνική, Αγροτική, Κύπρου.
Εκτός από την επαγγελματική μου ενασχόληση εμπλέκομαι πολύ νωρίς με τα κοινά.
- Εκλέγομαι για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Αγίου Νικολάου. Έκτοτε και μέχρι το 2006 – 24 συνεχή έτη – εκλέγομαι ανελλιπώς στο Δημοτικό Συμβούλιο Αγίου Νικολάου.
Από 1986-1990 Αντιπρόεδρος του ΔΣ του ΘΧΠ Λασιθίου .
Την περίοδο 1993-1999 αναλαμβάνω πρόεδρος του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Λασιθίου, και συντονιστής της Κοινωνικής Επιτροπής της Περιφέρειας Κρήτης (Περιφερειάρχης Κρήτης ο Βασ. Βαλλασόπουλος μετέπειτα Δήμαρχος Ηλιουπόλεως).
1992-1994 και 2010-2013 εκλέγομαι μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΑΚ.
Το 1992 αναλαμβάνω συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΤΕΕ/ΤΑΚ .
1994 – 1996 Αναπληρωματικό μέλος του ΔΣ του ΤΣΜΕΔΕ.
Την τετραετία 1999-2002 εκλέγομαι πρώτος δήμαρχος στον νεοσύστατο καποδιστριακό δήμο Αγ. Νικολάου. Η πρώτη εφαρμογή της διοικητικής μεταρρύθμισης ήταν πολύ μεγάλο στοίχημα αφού θα έπρεπε να συνυπάρξουν και να συναποφασίσουν για την κοινή πορεία τους κοινοτάρχες / τοπάρχες που μέχρι τότε ήταν ‘’απέναντι’’.
Ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Δικτύου Τουριστικών Δήμων της ΚΕΔΚΕ το 2000 .
Από το 1982 μέχρι σήμερα, εκπροσωπώντας τους ΟΤΑ ή το ΤΕΕ , ήμουν μέλος πολλών επιτροπών και συμβουλίων σε επίπεδο νομού ή Περιφέρειας Κρήτης ή της ΚΕΔΚΕ (Νομαρχ. Συμβούλιο, ΣΧΟΠ, ΣΥΠΟΘΑ, Επιτροπή Πολιτισμού της ΚΕΔΚΕ, Ο.Α.Κ., ΠΕΔ Κρήτης, ΤΣΜΕΔΕ, κ.λ.π.) που μου έδωσαν τη δυνατότητα να αποκτήσω πολύτιμες γνώσεις – σε βάθος 40 ετών – για όλα τα μεγάλα θέματα της περιοχής, του νομού Λασιθίου αλλά και αρκετά της Κρήτης συνολικά που αποτελούσαν σοβαρό προσόν στην διεκδίκηση στόχων του Δήμου ( έργα και δράσεις).
Μέλος της ομάδας προετοιμασίας του φακέλου ένταξης της Σπιναλόγκα στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO που είχε συστήσει το ΤΕΕ/ΤΑΚ.
Ο σχετικός φάκελος τεκμηρίωσης της υποψηφιότητας συντάχθηκε με την εποπτεία του ΥΠ.ΠΟ. και υπεβλήθη στην UNESCO τον Ιανουάριο του 2019 αλλά απεσύρθει από το ίδιο το ΥΠ.ΠΟ. που τον είχε υποβάλει χωρίς σοβαρή και τεκμηριωμένη αιτιολογία.
Το 2014 επανεκλέγομαι δήμαρχος μέχρι το 2023 (2 συνεχείς θητείες) οπότε αποχωρώ οικειοθελώς.